SEGURO que sen ter que preguntarvos, vístedes unha chea de series, xogastes a unha morea de xogos, vos comunicáchedes por distintos medios
dixitais... e seguro que tamén vistes algún que outro vídeo ou anuncio
publicitario nesta etapa de crise. Publicidade e vídeos que tamén transmiten mensaxes.
Por iso a actividade que vos pido é que vos fixedes
nalgún anuncio publicitario (pode ser tamén un vídeo musical) que, como este exemplo que vos poño,intente
transmitir valores, ideas, consellos...cos que estamos dacordo.
Logo de elixido tedes que abrir un
documento e pegar a ligazón do vídeo ou anuncio e embaixo escribir unha reflexión sobre que valores
transmite, o que che fixo reflexionar, o que nos quere transmitir ou te
transmite a ti. Pídovos que sexades reflexivos!
Por que elixín este vídeo?. Porque creo que nos fai reflexionar sobre cal é o significado da situación actual, que cambio nos esixe a vida e que debemos aprender diso.
Esta situación forzounos a deixar
de preguntarnos que necesitamos do mundo e empezar a reflexionar acerca de que
necesita o mundo e o noso próximo de nós.
Parece que a natureza está a
descansar de nós, está a vivir a súa particular corentena da contaminación, a
sobreexplotación e a falta de respecto á que a temos sometida. É o momento de
comprender realmente que os nosos actos repercuten en todos e que o cambio comeza
no interior de cada ser humano. Unha crise global iguala a todos os seres
humanos, máis aló da súa raza, a súa ideoloxía, a súa relixión, a súa situación ou a súa condición.
As persoas que queren volver a
casa e non poden, quizais comprendan un pouco mellor aos refuxiados, aqueles
que sofren o peche, quizais comprendan mellor aos confinados, quen bota de
menos aos seus iguais, quizais comprendan mellor aos esquecidos…
Esta circunstancia fainos ver que
non hai seres especiais, todos somos parte do mesmo mundo que se nos regalou e
debemos colaborar como sociedade para poder mantelo san e a salvo. Non se trata de protexernos ou quedarnos na
casa só por salvar a nosa vida, senón tamén protexer ás persoas mais
vulnerables da nosa sociedade. Anciáns, persoas con patoloxías crónicas,
persoas sen recursos, sen sanidade ou sen fogar.
Por
iso como conclusión podemos dicir que EN NÓS ESTÁ O CAMBIO PARA CONSEGUIR UNHA
SOCIEDADE MÁIS SOLIDARIA, MÁIS HUMANA, MÁIS ECOLÓXICA E MÁIS FRATERNAL.
Jéssica Criado de 4º ESO faimos unha reflexión sobre o anuncio titulado "Somos un gran país"
Jéssica Criado de 4º ESO faimos unha reflexión sobre o anuncio titulado "Somos un gran país"
A canción comeza cunha pregunta, onde nos levou a imaxinación?
A imaxinación pódenos levar todo o lonxe que esteamos dispostos a ir, só
é preciso pechar os ollos.
Se hai un motivo polo que a música é unha das miñas maiores paixóns, é
sen dúbida polas sensacións que esperta en min. Tristeza, alegría, melancolía,
esperanza... ás veces unha ou outra segundo o momento, ou ás veces todas
xuntas. Todos revivimos sensacións xa esquecidas ao escoitar unha determinada
canción, no meu caso, cada vez que escoite esta canción, traerame seguramente o recordo destes momentos que estamos a vivir.
Cada persoa ten o seu sitio de recreo propio, no meu caso atópase á
beira da miña familia. “Son sus manos en
mi pelo” simbolizan as mans dos meus pais acariñándome e transmitíndome
paz. Neses momentos todo o malo esquécese e os problemas desaparecen, anímame a seguir adiante e a ter forza.
“Silencio, brisa y cordura dan
aliento a mi locura”, os consellos
e advertencias impídennos realizar parvadas. Cordura é precisamente o que
debemos ter ante esta situación que estamos a vivir para non deixar atrás
un regueiro de mortes, para non ter que
arrepentirnos e para sentírmonos parte da solución e non do problema.
O sitio do meu recreo, é ese lugar, que existe dentro de cada un de
nós, un lugar persoal, onde só existe aquilo que nós desexamos que exista e
onde só están aqueles que nós queremos que estean. Ese lugar real ou imaxinario
onde a nosa cabeza vai cando quere escapar e que me axuda afastar os meus medos.
Imaxinemos todos eses
lugares que desexamos visitar para poder chegar a facelo realidade cando
todo isto remate, pero mentres tanto permanezamos nese lugar seguro para nós e
para todos.
Jéssica Criado
María Veiga de 4º ESO fainos unha reflexión sobre o vídeo elixido titulado " Cando pase todo esto"
Elixín este vídeo porque creo que fainos reflexionar sobre
as pequenas cousas cotiás, que son as realmente importantes.
No día a día, da a sensación de que non temos tempo para
nada, que sempre andamos con présas. Sempre estamos a planear cousas e a pensar
en futuro, xa pode ser no que imos facer o venres, o próximo verán, onde imos
facer o curso que ven, que imos estudar na universidade…Ata que un día todo parou, os planes tiveron que
cancelarse ou pospoñerse, as rúas quedaron baleiras, e a xente quedou na casa.
Sempre hai que pensar en positivo, e sacar o lado bo das
cousas, por difícil que pareza. Como ben dicimos os galegos: Nunca choveu que
non escampara. E nestes momentos, é cando comezamos a valorar o que de verdade
importa: un simple bico ou abrazo, un paseo pola praia, tomar algo nun bar unha
noite de sábado cos amigos...Os verdadeiros praceres da vida. É moi egoísta que
só valoremos as cousas cando as botamos en falta.
Levamos mes e medio vivindo de recordos, escoitando a voz de
amigos e familiares a través do teléfono, e quedando na casa polo ben de todos.
No anuncio vese moi ben que o que necesitamos non son cousas
materiais, porque iso non nos vai dar a felicidade.
De todo isto imos saír, iso está claro, pero tamén temos que
aprender. Eu, persoalmente, creo que o estou facendo.
María Veiga
Irune Fornos de 4º ESO escolleu este vídeo e fainos unha pequena reflexión sobre él.
Non elixín un anuncio, elixín esta canción de Vanesa Martín.
Escollina porque representa esta situación e polo que estamos a pasar todos.
Dános esperanzas para que todo saia adiante e paréceme moi bonito a mensaxe que
quere transmitir. Dános a oportunidade de aprender sobre está crise e
preguntarnos que necesita o mundo de nós e que podemos facer para melloralo,
porque isto depende de nós e das nosas accións. No vídeo tamén se pode ver o
agradecemento cara aos médicos e autoridades que fan que isto sexa máis fácil
do que realmente é.
Esta canción fai que sintas profundamente a situación, por
iso chamoume a atención. Só con escoitala comprendes todo isto.
Irune Fornos
Valentina Rivera coméntanos o vídeo "Estudiantes e frustración"
Puiden reflexionar con este vídeo e máis que todo, sentirme
identificada con el, xa que expresa todos os sentimentos que están a sufrir a
maioría de estudantes, e non só falo polos do noso curso, senón máis ben os que
están máis afectados que nós como os de bacharelato ou universidade. Este vídeo
fixo darme conta da pouca conciencia que existe e do pouco que nos preocupamos
polos outros. Non sabemos apreciar e poñernos no lugar das outras persoas. Realmente moi poucas persoas preocúpanse polo que o outro estea a pasar ou a sentir. Na sociedade de hoxe en día parece que só importas ti e só ti.
A
corentena e este vídeo, fixéronme reflexionar que non só pense en min ou nos
meus amigos, senón no resto de persoas
que quizais poden estar nunha situación peor ca miña.
Valentina Rivera
Carolina Espiño propónnos o vídeo Prisión Esperanza de Manuel Carrasco
“Prisión
Esperanza” é unha canción creada desde o confinamento nos primeiros días de
abril. Todos os dereitos xerados irán destinados á Fundación de Bancos de
Alimentos de España. Paréceme unha
canción preciosa que soa en
moitos balcóns nesta etapa tan difícil
para todos. A súa letra faiche reflexionar e darte de conta de moitas cousas
tales como que, se non estamos todos xuntos e unidos nunca lograremos nada.
Transmítenos tamén que imos saír disto, pero
todos xuntos.
Carolina Espiño
