A historia da humanidade está repleta de homes e mulleres que, coas súas accións, cambiaron o curso dos acontecementos.
Jesús de Nazaret. Un antes e un despois
Por suposto é tanta a súa importancia que hai un antes e un despois na historia tralo seu nacemento. É a figura central do cristianismo e unha das figuras máis influentes da cultura occidental. Para os cristiás, é o Fillo de Deus e, por extensión, a encarnación de Deus mesmo. A súa importancia estriba así mesmo na crenza de que coa súa morte e posterior resurrección redimíu ao xénero humano. Para o islam, onde se coñece como Isa, é considerado un dos profetas máis importantes.
PERSONAS QUE CAMBIARON O MUNDO
Despois de observar as imaxes realiza a tarefa que tes a continuación titulada "personaxes que cambiaron o mundo". Pica no enlace que tes abaixo.Podes descargar a ficha no teu ordenador e logo de cubrila enviala.
É certo que ningún de nós elixiu
pasarseestes máis de 50 días que
levamos xa...CONFINADOS!. PERO, de feito, estámolo. E aínda nos queda un longo
período de tempo no que, aos poucos, pero lentamente, iremos tentando recuperar
a nosa vida.
SEGURO que sen ter que preguntarvos, vístedes unha chea de series, xogastes a unha morea de xogos, vos comunicáchedes por distintos medios
dixitais... e seguro que tamén vistes algún que outro vídeo ou anuncio
publicitario nesta etapa de crise. Publicidade e vídeos que tamén transmitenmensaxes.
Por isoa actividade que vos pido é que vos fixedes
nalgún anuncio publicitario (pode ser tamén un vídeo musical) que, como esteexemplo que vospoño,intente
transmitir valores, ideas,consellos...cos que estamos dacordo.
Logode elixido tedes que abrir un
documento e pegar a ligazón do vídeo ou anuncio e embaixo escribir unha reflexión sobre que valores
transmite, o que che fixo reflexionar, o que nos quere transmitir ou te
transmite a ti. Pídovos que sexades reflexivos!
Por que elixín este vídeo?.
Porque creo que nos fai reflexionar sobre cal é o significado da situación
actual, que cambio nos esixe a vida e que debemos aprender diso.
Esta situación forzounos a deixar
de preguntarnos que necesitamos do mundo e empezar a reflexionar acerca de que
necesita o mundo e o noso próximo de nós.
Parece que a natureza está a
descansar de nós, está a vivir a súa particular corentena da contaminación, a
sobreexplotación e a falta de respecto á que a temos sometida. É o momento de
comprender realmente que os nosos actos repercuten en todos e que o cambio comeza
no interior de cada ser humano. Unha crise global iguala a todos os seres
humanos, máis aló da súa raza, a súa ideoloxía, a súa relixión, a súa situación ou a súa condición.
As persoas que queren volver a
casa e non poden, quizais comprendan un pouco mellor aos refuxiados, aqueles
que sofren o peche, quizais comprendan mellor aos confinados, quen bota de
menos aos seus iguais, quizais comprendan mellor aos esquecidos…
Esta circunstancia fainos ver que
non hai seres especiais, todos somos parte do mesmo mundo que se nos regalou e
debemos colaborar como sociedade para poder mantelo san e a salvo. Non se trata de protexernos ou quedarnos na
casa só por salvar a nosa vida, senón tamén protexer ás persoas mais
vulnerables da nosa sociedade. Anciáns, persoas con patoloxías crónicas,
persoas sen recursos, sen sanidade ou sen fogar.
A vida fálanos, e non espera
palabras nin promesas como resposta, espera comportamentos e accións froito
dun cambio de conciencia. Non podemos permitir que nin o medo nin a incerteza nos oculten a posibilidade de transcendencia e cambio que temos ante nós.
Por
iso como conclusión podemos dicir que EN NÓS ESTÁ O CAMBIO PARA CONSEGUIR UNHA
SOCIEDADE MÁIS SOLIDARIA, MÁIS HUMANA, MÁIS ECOLÓXICA E MÁIS FRATERNAL. Jéssica Criado de 4º ESO faimos unha reflexión sobre o anuncio titulado "Somos un gran país"
A canción comeza cunha pregunta, onde nos levou a imaxinación?
A imaxinación pódenos levar todo o lonxe que esteamos dispostos a ir, só
é preciso pechar os ollos.
Se hai un motivo polo que a música é unha das miñas maiores paixóns, é
sen dúbida polas sensacións que esperta en min. Tristeza, alegría, melancolía,
esperanza... ás veces unha ou outra segundo o momento, ou ás veces todas
xuntas. Todos revivimos sensacións xa esquecidas ao escoitar unha determinada
canción, no meu caso, cada vez que escoite esta canción, traerame seguramente o recordo destes momentos que estamos a vivir.
Cada persoa ten o seu sitio de recreo propio, no meu caso atópase á
beira da miña familia. “Son sus manos en
mi pelo” simbolizan as mans dos meus pais acariñándome e transmitíndome
paz. Neses momentos todo o malo esquécese e os problemas desaparecen, anímame a seguir adiante e a ter forza.
“Silencio, brisa y cordura dan
aliento a mi locura”, os consellos
e advertencias impídennos realizar parvadas. Cordura é precisamente o que
debemos ter ante esta situación que estamos a vivir para non deixar atrás
un regueiro de mortes, para non ter que
arrepentirnos e para sentírmonos parte da solución e non do problema.
O sitio do meu recreo, é ese lugar, que existe dentro de cada un de
nós, un lugar persoal, onde só existe aquilo que nós desexamos que exista e
onde só están aqueles que nós queremos que estean. Ese lugar real ou imaxinario
onde a nosa cabeza vai cando quere escapar e que me axuda afastar os meus medos.
Imaxinemos todos eses
lugares que desexamos visitar para poder chegar a facelo realidade cando
todo isto remate, pero mentres tanto permanezamos nese lugar seguro para nós e
para todos.
Jéssica Criado
María Veiga de 4º ESO fainos unha reflexión sobre o vídeo elixido titulado " Cando pase todo esto"
Elixín este vídeo porque creo que fainos reflexionar sobre
as pequenas cousas cotiás, que son as realmente importantes.
No día a día, da a sensación de que non temos tempo para
nada, que sempre andamos con présas. Sempre estamos a planear cousas e a pensar
en futuro, xa pode ser no que imos facer o venres, o próximo verán, onde imos
facer o curso que ven, que imos estudar na universidade…Ata que un día todo parou, os planes tiveron que
cancelarse ou pospoñerse, as rúas quedaron baleiras, e a xente quedou na casa.
Sempre hai que pensar en positivo, e sacar o lado bo das
cousas, por difícil que pareza. Como ben dicimos os galegos: Nunca choveu que
non escampara. E nestes momentos, é cando comezamos a valorar o que de verdade
importa: un simple bico ou abrazo, un paseo pola praia, tomar algo nun bar unha
noite de sábado cos amigos...Os verdadeiros praceres da vida. É moi egoísta que
só valoremos as cousas cando as botamos en falta.
Levamos mes e medio vivindo de recordos, escoitando a voz de
amigos e familiares a través do teléfono, e quedando na casa polo ben de todos.
No anuncio vese moi ben que o que necesitamos non son cousas
materiais, porque iso non nos vai dar a felicidade.
De todo isto imos saír, iso está claro, pero tamén temos que
aprender. Eu, persoalmente, creo que o estou facendo.
María Veiga
Irune Fornos de 4º ESO escolleu este vídeo e fainos unha pequena reflexión sobre él.
Non elixín un anuncio, elixín esta canción de Vanesa Martín.
Escollina porque representa esta situación e polo que estamos a pasar todos.
Dános esperanzas para que todo saia adiante e paréceme moi bonito a mensaxe que
quere transmitir. Dános a oportunidade de aprender sobre está crise e
preguntarnos que necesita o mundo de nós e que podemos facer para melloralo,
porque isto depende de nós e das nosas accións. No vídeo tamén se pode ver o
agradecemento cara aos médicos e autoridades que fan que isto sexa máis fácil
do que realmente é.
Esta canción fai que sintas profundamente a situación, por
iso chamoume a atención. Só con escoitala comprendes todo isto.
Irune Fornos Valentina Rivera coméntanos o vídeo "Estudiantes e frustración"
Puiden reflexionar con este vídeo e máis que todo, sentirme
identificada con el, xa que expresa todos os sentimentos que están a sufrir a
maioría de estudantes, e non só falo polos do noso curso, senón máis ben os que
están máis afectados que nós como os de bacharelato ou universidade. Este vídeo
fixo darme conta da pouca conciencia que existe e do pouco que nos preocupamos
polos outros. Non sabemos apreciar e poñernos no lugar das outras persoas. Realmente moi poucas persoas preocúpanse polo que o outro estea a pasar ou a sentir. Na sociedade de hoxe en día parece que só importas ti e só ti.
A
corentena e este vídeo, fixéronme reflexionar que non só pense en min ou nos
meus amigos, senón no resto de persoas
que quizais poden estar nunha situación peor ca miña.
Valentina Rivera
Carolina Espiño propónnos o vídeo Prisión Esperanza de Manuel Carrasco
“Prisión
Esperanza” é unha canción creada desde o confinamento nos primeiros días de
abril. Todos os dereitos xerados irán destinados á Fundación de Bancos de
Alimentos de España. Paréceme unhacanción preciosa quesoa en
moitos balcóns nesta etapa tandifícil
para todos. A súa letra faiche reflexionar e darte de conta de moitas cousas
tales como que, se non estamos todos xuntos e unidosnunca lograremos nada.
Transmítenos tamén que imos saír disto, pero
todos xuntos.
É BO ACORDARSE, nestas circunstancias, DE TANTAS PERSOAS NO
MUNDO QUE SE CAMBIARÍAN SEN DUBIDALO POR NÓS, porque a súa realidade, alí, é
infinitamente moito máis DURA que a nosa, por duro que nos pareza non poder
saír nun mes para facer "vida normal".
Estou segura de que ademais de todas as actividades que vos
estamos mandando osprofes e das moitas
mensaxes que vos están chegando ao voso móbil, esta situación tamén está a
remover sentimentos no voso corazón.
TRABALLO QUE CHE PIDO: así como
os nosos balcóns, xanelas, paredes... énchense de mensaxes positivas, de ánimo,
de agradecemento, QUERO QUE TAMÉN FAGADES UN CARTEL (pode ser nun folio), a man, que ten
moito máis mérito e é máis persoal, onde expresedes algún deses SENTIMENTOS,
PENSAMENTOS, DÚBIDAS, TEMORES, MEDOS, que vos viñeron á cabeza e ao corazón
estes días.
SACÁDESLLE UNHA FOTO (pero ben!:
encadrada,nítida, etc...) e mandádesma á dirección de correo electrónico: yolick@cpiares.com ou yolick2000@gmail.com.
ASÍ PODEREI FACER un pequeno
vídeo que nos enlace a todos os alumnos da nosa MATERIA e, por que non, ao
resto do cole.
Non esquezades poñer o voso NOME e CURSO nunha esquina do
folio.
La situación actual de pandemia que está viviendo el mundo en estos
momentos, nos debe de hacer reflexionar sobre las prioridades en nuestra vida,
sobre lo que es importante o superfluo y sobre la corresponsabilidad que
tenemos como ciudadanos de un mundo global.
VISIONAR EL SIGUIENTE VÍDEO
ACTIVIDAD
Después de ver el vídeo, contesta en la sección de comentarios del
blog a las siguientes preguntas. Si lo prefieres puedes hacerlo en un documento
Word y mandármelo a mi email. No te olvides de poner el nombre y curso.
1En
occidente cerramos fronteras a personas desplazadas o refugiados que huyen de
su país porque hay guerra, pobreza extrema u otros motivos. En estos momentos
el virus que nos amenaza prácticamente no está presente en África. Imagina un
escenario hipotético (no real) en el que este virus nos invadiese de tal manera
que tuviésemos que huir con nuestra familia para salvarnos y el único sitio
fuese África, pero que llegado el momento nos cerrasen las fronteras como
hacemos los países occidentales con los refugiados y nos devolviesen a nuestro país de origen sin
poder escapar de esta catástrofe.
a) ¿Te
parecería bien?. ¿Crees que estarían en
su derecho a hacerlo a pesar de que la ONU dice que “todos los parlamentos y
gobiernos deben tomar conciencia de su deber de proteger a los refugiados y
desplazadosy dar acogida a las víctimas
de guerra, hambruna, catástrofes...?
b) ¿Que
sacas en conclusión?. Justifica tus respuestas.
2.Después
de ver el vídeo indica que entiendes por corresponsabilidad.
3.Crees
que esta crisis nos ha devuelto actitudes que habíamos perdido como la
solidaridad, el sentimiento de ayuda al prójimo, pensar en el bien común, ser
más responsables, la comunicación con nuestros padres, amigos y familiares, el
pararse a pensar y valorar lo que tenemos y podemos perder, el valor de las
personas mayores y dependientes... . Justifica tu respuesta.
4.¿Qué
crees que podemos aprender, como ciudadanos y prójimo, de esta situación de crisis?
5.En el
santoral hay infinidad de santos y santas a los que se les invoca y se les pide
ayuda en momentos de crisis o problemas. Por ejemplo San Judas_ Causas
difíciles y trabajo;San Francisco de Asís
– Auxilio de los necesitados;San Antón_Protector de los animales…
San Roque
es el santo que según las tradición se invoca para tiempos de pandemia. Muchos lugares y aldeas de Galícia tienen a este santo como patrono.
Busca información sobre él y explica un
poco sobre su historia y porqué se le invoca en tiempos de catástrofes o
epidemias.
Dentro dos actos que se están a
levar a termo co gallo do 8 de marzo, Día Internacional da Muller, o CPI As
Mirandasxunto co Concello de Ares a
través do Centro de Información á Muller –CIM- e a Concellaría de Igualdade,
realizou hoxe unha marcha polas rúas da vila como concienciación e
visibilización das enormes diferenzas que existen aínda nos dereitos de
mulleres e homes. Na marcha participarono alumnado da ESO xunto coas súas profesoras e profesores así como as
asociacións de mulleres do municipio, Concepción Arenal e Amas de Casa, ANPA e
representantes do Concello.
O acto foi presentado poloDirector do CIM José Luís Castro Feijoo e rematou coa lectura de
manifestos por parte do alumnado do centro, da presidenta da asociación de
mulleres Concepción Arenal Fina Bardanca e da
concelleira de Benestar e Igualdade Mª Victoria Montenegro.
Como dixeron Marcela e Hugo no seu manifesto... “A igualdade é unha necesidade vital da alma
humana. A mesma cantidade de respecto e atención débese a todo ser humano,
porque o ser humano non ten grados”.
Unha das actividades realizadas
polo alumnado no Día de Rosalía foi a proposta pola AELG (Asociación de
Escritores en Lingua Galega).
Para expandir o poder da palabra e obra de Rosalía, o
alumnado traballou con fotos da súa propia familia, con debuxos ou imaxes, poñendo nelas versos de Rosalía que tratan sobre as
migracións en todos os seus aspectos (a soidade de quen fica, a morriña de quen
vai, a dor, o medo, o desamparo, a xenofobia, a explotación, os conflitos...).
Con todos os traballos realizamos a exposición
#ErrantesPoloMundo_rdc_20, que está
a encher os corredores do noso cole.
A exposición tamén poderá ser visitada na Feira de fin de curso do cole.
Hoxe o alumnado de 1º da ESO realizou unha marabillosa e moi
produtiva saída cultural a Ferrol.Primeiro
achegáronse ao Centro Cultural Torrente
Ballester onde puideron ver a estupenda exposición do fotógrafo ferrolán Gabriel Tizón titulada “Vidas”. Unha mostra fotográfica na que
partindo sempre da sensibilidade e o respecto, plasmoutodas esas almas que tiveron que abandonar a
súa terrae cruzar fronteiras na procura
dun novo lugar onde asentarse. A través de máis de setenta imaxes capturadas en
más de trinta países de América, África, Europa e Asia durante os últimos vinte
años, Gabriel Tizón amosa realidades duras, moitas veces descoñecidas, pero
tamén instantáneas nas que a felicidade e a esperanza ábrense camiño a pesares
da adversidade.
Tamén no torrente Ballester percorreron a exposición “Imaxe de cen anos”, unha mostra coa
que o Concello de Ferrol abre o ano dedicado ao profesor Ricardo Carvalho Calero, autor ao que este ano se lle dedica o Día das
Letras Galegas. Nela puideron percorrer a vida e a obra do autor ademais dunha serie de artigos cedidos
pola súa familia, como as medallas da RAG e de Cátedra, os reloxos de man e
bolsillo, ou o seu bastón.
E para finalizar o percorrido que mellor que unha visita
guiada ás Meninas de Canido, un
exemplo de como a arte urbana pode mudar por completo no só o aspecto exterior
e a fisionomía dun barrio, senón tamén a alma e a vida do mesmo.
Desde unha das localizacións máis privilexiada, o can do
cadro das Meninas mira cara ao infinito, botella en man, pasando de papel secundario a protagonista, caracterizado coa indumentaria do pintor.
Hoxe
no Día escolar da Paz e a Non Violencia, recordamos no noso centro educativo
que a paz non é soamente a ausencia de guerra. A paz resulta da xustiza e a
participación activa de todos os cidadáns e cidadás.
Nesta
xornada que estamos a conmemorar, lembramos que a paz baséase no principio de
que todos –sen distinción de raza, ideoloxía, nacionalidade, lingua ou
relixión- somos iguais, cidadáns da mesma terra e en consecuencia estamos e
sentimos a chamada a ser máis humanos, a vivir a non-violencia e a traballar
pola paz e por un mundo máis xusto e sostible.
E
para expresar ese desexo de paz os alumnos e alumnas dos diferentes
cursos de ESO e primaria mostraron o noso compromiso pola paz coa lectura
de textos alusivos á mesma.
Taméntodos os nenos e nenas de infantil e primaria
dirixidos magnificamente pola súa profe de música, Olalla, realizaron distintas
coreografías de danzas do mundo.
Para
rematar o acto todo o alumando e profesorado do centro cantamos e bailamos a
canción “Bajo el Mismo Sol” de Álvaro Soler, signada polos nenos e nenas de 6º
de primaria coa inestimable axuda de Alba a nosa intérprete de lingua de
signos.
Este xoves, 19 de decembro, tivo lugar a IX Carreira Quilómetros de Solidariedade que, como todos sabedes,
realizamos en colaboración coa ONG Save
The Children. Resultou un día estupendo no que todo o alumnado do centro
gozou dunha lúdica e deportiva xornada. Ata o tempo deunos unha tregua para que o alumnado da ESO puidese saír pola
nosa vila.
Pero este ano, a nosa carreira
solidaria tivo un matiz especial e nos sentimos enormemente contentos xa
que recibimos de mans de Ana, a delegada de Save the Children (que vixou
expresamente dende Madrid), o recoñecemento de Centro Embaixador Save the
Children polo noso compromiso e labor a prol da solidariedade cos nenos e
nenas máis desfavorecidos. Nun acto no que estiveron presentes ademais da
representante de Save the children, o inspector de educación Rubén Ponte, a concelleira de educación Noelia Montero e a atleta Paula
Mayobre, recibimos a placa que nos nomea como centro Embaixador.
Queremos agradecer:
·A toda a comunidade educativa: alumnado, país e
nais, familias en xeral, e profesorado a vosa solidariedade e colaboración. Sodes
estupendos!
·Á nosa atleta e madriña de oficio Paula Mayobre por colaborar con nós durante
estes 9 anos... e esperamos que moitos máis.
·Ao Concello
de Ares, policía local e protección civil pola súa inestimable axuda no
desenvolvemento da carreira.
·A Supermercados GADIS pola doación de auga, caramelos, globos, pulseiras...e o
empréstito do arco de Meta.
·A Froitería
Bacelo y López que nos aporta a froita como reconstituínte.
·A trofeos MARVI
pola doación dos trofeos para os rapaces e rapazas.
·A Luís
de Floristería Real que sempre pon
ese toque de cor cos seus ramos de flores
En nome do CPI As Mirandas grazas a tod@s.
Este recoñecemento é posible grazas a vós
Nos seguintes vídeos podedes ver o resumo da
xornada.
CARREIRA ESO
CARREIRA INFANTIL
CARREIRA PRIMARIA
Acto de recoñecemento como Centro Embaixador de Save the Children
Un ano máis, e xa van nove, o noso centro organiza a Carreira Quilómetros de Solidariedade
para colaborar coa ONG “Save the Children”, que este ano vai dedicada ás nenas/os do pobo
Rohingya, pequenos/as que teñen nome e unha horrible historia ás súas costas.
Este é un proxecto educativo, deportivo e solidario multidisciplinar no que se traballan valores con materiais e apoio didáctico facilitado pola ONG “Save the Children” quen traballa para salvagardar os dereitos da infancia no mundo e que cada ano se centra nun país en concreto.
Por outra banda comprácenos comunicar que a ONG Save the Children recoñece cada curso o labor e o compromiso destacado dos centros e comunidades educativas que participan de forma activa e continuada en campañas e iniciativas solidarias e por iso, o día da carreira, representantes da ONG achegaranse ata o noso centro para facernos entrega dunha placa que nos acredita e nomea como Centro Embaixador de Save The Children.
Dicir que esta distinción non sería posible sen a colaboración e solidariedade de toda a comunidade educativa: alumnado, familias, profesorado e colaboradores. Así que grazas a todos/as.
Como en anos anteriores, nesta actividade, o alumnado aboará 1 € por inscribirse na carreira e recibirá un dorsal, un carné de corredor e un diploma acreditativo de participación. Pola súa banda, o que “voluntariamente” queira buscar patrocinadores entre os seus familiares ou achegados, poderá facelo recollendo as súas aportacións a través do carné de corredor.
Un ano mais, a atleta aresán Paula Mayobre estará connosco e apoiará esta causa coa súa presenza, participando na xornada con todos os rapaces e rapazas do noso centro.
O alumnado de infantil e primaria realizarán a carreira ás 11:15 horas no pabellón do colexio e o alumnado da ESO comezará a carreira saíndo do colexio as 12:00 horas e percorrerá o paseo marítimo.
Agradecemos a toda a comunidade educativa a súa participación e solidariedade e invitamos a todos os pais e nais a que veñan a apoiar aos nosos corredores solidarios.
O día 3 de decembro, celébrase o Día Internacional da concienciación da Diversidade Funcional, un día para reivindicar e esixir o respecto dos dereitos das persoas con diversidade funcional, empezando polo dereito a unha inclusión social plena e a práctica dunha vida independente.
No noso centro o celebramos poñéndonos no seu lugar e realizaremos durante toda a semana diversos obradoiros:
